Συναδέλφισσα, συνάδελφε
Σε μια σειρά τμήματα στις διευθύνσεις του Digital IT και Network η εταιρεία συχνά απαιτεί από τους εργαζόμενους να εργαστούν υπερωρίες απλήρωτες για να βγει το έργο γιατί πιέζουν τα deadlines, να εργαστούν πρωινά, βράδια ή και σαββατοκύριακα λόγω κάποιου deployment ή άλλης προγραμματισμένης εργασίας με αλλαγή της εργάσιμης ημέρας ανάλογα με τις επιχειρησιακές ανάγκες. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι ειδοποιούνται μόλις κάποιες ώρες νωρίτερα, με αποτέλεσμα να πρέπει να κάνουν στην άκρη οποιονδήποτε άλλο οικογενειακό ή προσωπικό προγραμματισμό.
Καθημερινά πλέον, όλοι μας συζητάμε για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σε ό,τι αφορά την ελαστικοποίηση των ωραρίων εργασίας. Αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο τη Vodafone αλλά τις περισσότερες εταιρείες του κλάδου, οι οποίες εκμεταλλεύονται όλο το αντεργατικό νομικό πλαίσιο που τους έχει δοθεί από όλες τις κυβερνήσεις την ίδια στιγμή που λαμβάνουν δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης για την επονομαζόμενη ανάπτυξής τους.
Έχουν διαμορφώσει τις προϋποθέσεις ώστε να μην έχουμε μέρα ξεκούρασης, να είμαστε 24/7 διαθέσιμοι, προκειμένου να μην επηρεάζεται η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Επιβάλλουν ως δεδομένες για τους εργαζόμενους έννοιες όπως η ευελιξία, η διευθέτηση ενεργού – ανενεργού χρόνου εργασίας, η τηλε-ετοιμότητα κλπ.
Στη Vodafone αυτό εκφράζεται με πολλαπλούς τρόπους. Πρώτα και κύρια με τη θεσμοθέτηση του διαλείμματος εκτός του χρόνου εργασίας, στο οποίο η εργοδοσία της Vodafone ήταν πρωτοπόρος, φέρνοντάς το δύο χρόνια πριν γίνει επίσημα νόμος. Η δικαιολογία προς τους εργαζόμενους ήταν η “ευέλικτη προσέλευση”, με προφορικές εγγυήσεις ότι δε θα αλλάξει το πραγματικό ωράριο εργασίας, όμως ως γνωστόν πλέον κανείς δε δουλεύει 8ωρο, αλλά 8μισάωρο ή 9ωρο.
Άλλη μία έκφανση της ελαστικοποίησης του ωραρίου μας είναι το λεγόμενο standby, το δικαίωμα δηλαδή της εταιρείας να δεσμεύει ολόκληρη την ημέρα μας επί μία εβδομάδα, με αντάλλαγμα μερικά κουπόνια, σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών μας και ψίχουλα σε σχέση με το πόσο θα της κόστιζε να διατηρεί 24ωρες βάρδιες. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι η Vodafone “αγοράζει” τη διαθεσιμότητά μας για 128 ώρες εβδομαδιαίως, λιγότερο από όσο της κοστίζει ένα 8ωρο κανονικής εργασίας.
Από τη μία έχουμε τα κέρδη τους και από την άλλη τις ζωές μας
Η “ευελιξία” που ευαγγελίζονται και κλίνουν σε όλες τις πτώσεις, σημαίνει για εμάς ζωή – λάστιχο, με βάση τις δικές τους ανάγκες. Γιατί αν αναγκαστεί η επιχείρηση που θέλει να έχει εικοσιτετράωρη υπηρεσία, να την καλύψει με βάρδιες, τα κόστη της θα πολλαπλασιαστούν, τα κέρδη της θα πέσουν. Γιατί αν μπορεί να καλύψει 2 θέσεις εργασίας με 10 ώρες υπερωρία, θα το προτιμήσει. Αν μπορεί να ανταλλάξει μια Κυριακή ή ένα βράδυ ενός εργαζόμενου με ένα ρεπό όποτε τη βολεύει, θα το κάνει.
Τα παραπάνω για τους εργαζόμενους μεταφράζονται σε επιπλέον σωματική και ψυχική κούραση που δεν αναπληρώνονται με μία μέρα ρεπό ή με κάποια επιπλέον ψίχουλα, σχέδια που καλούμαστε να ματαιώσουμε, την οικογένεια, τους φίλους μας που δε μπορούμε να δούμε, ακόμα και τον καφέ που πρέπει να πιούμε με το κινητό της δουλειάς στο χέρι, μήπως “σκάσει” κάποιο πρόβλημα και πρέπει να ανοίξουμε λάπτοπ.
Αυτά συνάδελφοι, που μας τα παρουσιάζουν ως το “σύγχρονο”. ως το “μέλλον της εργασίας” στα οποία πρέπει να προσαρμοστούμε δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω. Αντίθετα είναι χτύπημα στα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων
Όλοι μαζί έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες στους όρους εργασίας μας.
Σήμερα, με την ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνολογίας, της γνώσης, εμείς ως εργαζόμενοι σε μια τέτοια εταιρεία, γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα ότι θα μπορούσε η δουλειά να βγαίνει σε πολύ λιγότερες ώρες, να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Σήμερα που σου λένε “φύγε στις 3 άμα δεν έχεις δουλειά και το επιτρέπουν οι επιχειρησιακές ανάγκες την Παρασκευή” και μάλιστα μόνο τα καλοκαίρια και που σου “κάνουν τη χάρη” να πάρεις 2 έξτρα μέρες άδεια το χρόνο, θα έπρεπε να δουλεύεις 7ωρο – 5ημερο – 35ωρο, άρα ο χρόνος που σου κλέβουν είναι πολύ περισσότερος.
Κόντρα στη σημερινή κατάσταση που ο μισθός μας συνδέεται με την παραγωγικότητα και τα κέρδη τους μέσα από την αξιολόγηση και τη στοχοθεσία που μας επιβάλλουν, την ευελιξία και τα ωράρια λάστιχο, διεκδικούμε αυξήσεις στους μισθούς για όλους τους εργαζόμενους με υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που διασφαλίζει τους όρους εργασίας μας.
Το Σωματείο μας θα προχωρήσει στην επικαιροποίηση του σχεδίου ΣΣΕ που έχουμε διαμορφώσει. Καλούμε όλους τους συναδέλφους να γίνε δική τους υπόθεση η επικαιροποίηση του νέου σχεδίου και ο αγώνας για την υπογραφή της ώστε να επιβάλλουμε τις δικές μας ανάγκες.
Διεκδικούμε:
- Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
- Αυξήσεις στους μισθούς. Κανένας εργαζόμενος κάτω από 1000 ευρώ μισθό.
- Επαναφορά 3ετιών και αναγνώριση τους για όλο τον εργασιακό μας βίο.
- 7ωρο-5ημερο-35ωρο κόντρα στην εντατικοποίηση της εργασίας μας, τις υπερωρίες και τα ωράρια λάστιχο με τη αξιοποίηση του stand by, on call, της τηλεργασίας.
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά. Με συμβάσεις αορίστου χρόνο, χωρίς το απαράδεκτο καθεστώς των εργολαβικών εταιριών.
- Υποχρεωτική εφαρμογή της 11ωρης ανάπαυσης με το πέρας της βραδινής εργασίας.
- Για οποιαδήποτε αλλαγή του ωραρίου εργασίας να υπάρχει έγκαιρη ενημέρωση του εργαζόμενου τουλάχιστον μια εβδομάδα πριν για τον έγκαιρο προγραμματισμό του χρόνου.
- Άμεση κατάργηση του καθεστώτος ετοιμότητας και αντικατάσταση με βάρδιες στα αντίστοιχα τμήματα.
- Σε όσους εργάζονται με καθεστώς ετοιμότητας (standby) και μέχρι να λειτουργήσουν βάρδιες σε όλα αυτά τα τμήματα να προβλέπεται επίδομα ετοιμότητας.
- Για τη περίοδο της εγκυμοσύνης η έγκυος να απομακρύνεται από το καθεστώς ετοιμότητας, βραδινές εργασίες, βάρδιες χωρίς να χάνει τα δικαιώματά της (οικονομικά, ασφαλιστικά κ.α.)
- Επαναφορά των summer camps. Αύξηση του επιδόματος για όλους τους εργαζόμενους γονείς χωρίς εξαιρέσεις και διαχωρισμούς για κάθε παιδί ηλικίας έως 12 ετών.
Έλα να συζητήσεις με το Σωματείο σου τη Τετάρτη 11/6 6:00μμ Πλατεία Ελευθερίας (πλησίον κτηρίου Χαλανδρίου)