Επιστολή στο Σωματείο εργαζομένων Vodafone – 360 Connect και λοιπές θυγατρικές
Ως εργαζόμενοι της Vodafone στο τμήμα tsr και σε συνέχεια επιστολής συναδέλφου, θα θέλαμε και εμείς με την σειρά μας, μέσω του σωματείου μας, να εκφράσουμε κάποιες σκέψεις πάνω στο κομμάτι της δουλειάς μας και στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται και καλούμαστε πλέον να αντιμετωπίσουμε στην εργασία μας.
Εδώ και κάποιους μήνες η εταιρία, με πρόσχημα την πανδημία, έχει μεταφέρει πάνω από το 75% των συναδέλφων, να δουλεύουν από τα σπίτια τους, με τηλεργασία. Καταρχήν αυτό γίνεται χωρίς να υπολογίζεται το εάν οι συνάδελφοι έχουν κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους για να δουλέψουν, αν μένουν μόνοι τους ή συγκατοικούν με άλλα άτομα καθώς και την πίεση που προέρχεται από την εργασία σε συνθήκες που εργαζόμενος πρέπει παράλληλα να είναι πατέρας ή μητέρα εκπληρώνοντας αντίστοιχα και άλλα καθήκοντα.
Αυτά δεν είναι υποθετικές καταστάσεις. Είναι καθημερινά βιώματα συναδέλφων!
Είναι εξοργιστικό το τελευταίο μέτρο, που ακούγεται από την εταιρία ότι πλέον στα 50 λεπτά διαλλείματός μας, θα μετράει και το short break, που χρησιμοποιείται είτε για βιολογικές ανάγκες, είτε για να πάρουμε μια «ανάσα», ανάμεσα στις κλήσεις.
Ούτε σκέψη για εφαρμογή αυτού του μέτρου. Οι ανάγκες μας δεν ποσοτικοποιούνται, δεν εντάσσονται σε κανένα κουτάκι.
Το βάρος αυτής της κατάστασης πολλαπλασιάζεται για τους νέους συναδέλφους οι οποίοι σε διάστημα 2-3 εβδομάδων στο κέντρο, στέλνονται στα σπίτια τους να δουλέψουν, χωρίς να έχουν την στοιχειώδη εμπειρία να διαχειριστούν τον όγκο των τεχνικών προβλημάτων. Από την άλλη, οι απαιτήσεις εξακολουθούν να είναι ίδιες, προσθέτοντας ακόμα μεγαλύτερη πίεση και άγχος, στη ήδη αγχωτική δουλειά μας.
Και ρωτάμε… Γιατί οι νέοι συνάδελφοι να μην μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα status που δικαιούνται ως νέοι εργαζόμενοι;
Ακούστηκε ότι στις δύο εβδομάδες κέντρου, πλέον ο καθένας θεωρείται φτασμένος τεχνικός και άρα δεν χρειάζεται να βάλει status trainning, για να μαζέψει λίγο την σκέψη του, να σημειώσει διαδικασίες που μπορεί να αντιμετωπίζει πρώτη φορά, η ακόμα και να δει το χαώδες infoportal. Ως παλιότεροι εργαζόμενοι, χρησιμοποιούσαμε το συγκεκριμένο status για παραπάνω καιρό, κάτι που ήταν και είναι καταλυτικός παράγοντας στο να ανταπεξέλθουμε ομαλά στις συνθήκες εργασίας μας και στην τεχνική κατανόηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά.
Αναρωτιέται κανείς… Που αποσκοπούν όλα αυτά;
Στη αύξηση της παραγωγικότητάς μας και την εντατικοποίηση της δουλειάς μας. Όμως οι εργαζόμενοι δεν είναι ούτε μηχανήματα, ούτε μηχανές!
Απευθύνουμε κάλεσμα προς το σωματείο, να καλέσει σε ανοιχτό διάλογο τους εργαζόμενους, έτσι ώστε να εκφραστούν προβληματισμοί παλιών και νέων συναδέλφων.
Ανοίγουμε δίαυλο επικοινωνίας με το σωματείο γιατί ειδικά σε αυτές τις συνθήκες είναι επιτακτική ανάγκη, κανένας εργαζόμενος να μην είναι και να νιώθει μόνος.