Για άλλη μια χρονιά οι εργαζόμενοι της χώρας μας πληρώνουμε βαρύ φόρο αίματος στους χώρους δουλειάς, που έχουν μετατραπεί σε “αρένες θανάτου”. Καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αμέτρητες “κοιλάδες των Τεμπών” στην εργασία, αλλά και στους χώρους εκπαίδευσης, άθλησης, αναψυχής, κατοικίας.
Σχεδόν κάθε δυο μέρες ένας/μία εργαζόμενος/η χάνει τη ζωή του από εργατικά “ατυχήματα” με αποτέλεσμα μόλις τα τελευταία 2 χρόνια να θρηνούμε 300 νεκρούς εργαζόμενους. Ενώ πολλαπλάσιοι είναι οι θάνατοι από επαγγελματικές ασθένειες (π.χ. από επαγγελματικό καρκίνο), που μένουν όμως αδιάγνωστες και εμφανίζονται από το κράτος ως “κοινή νόσος”.
Κυρίως στο κλάδο μας χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που τραυματίζονται ή υποφέρουν από μυοσκελετικές, ψυχικές και άλλες παθήσεις που οφείλονται στην εργασία. Θάνατοι από καρδιολογικά προβλήματα, εγκεφαλικά κ.ά., που χαρακτηρίζονται στις εκθέσεις της Επιθεώρησης Εργασίας “παθολογικά ατυχήματα”, στην πραγματικότητα οφείλονται στις συνθήκες εργασίας.
Οι εργοδότες του κλάδου μας, η ίδια η Vodafone και το κράτος τους προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη για τον επαγγελματικό κίνδυνο στους ίδιους τους εργαζόμενους με τη λογική της ατομικής ευθύνης, που τάχα δεν προσέχουν ή δεν έχουν “κουλτούρα”. Μετακυλούν όλο το κόστος για την ύπαρξη και λήψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας αποκλειστικά στις πλάτες των εργαζομένων, όπως πρόσφατα κοινοποίησε η εργοδοσία τα “μέτρα” Υγείας και Ασφάλειας για τους τηλεργαζόμενους.
Μάλιστα, ενόψει και της παγκόσμιας μέρας υγείας και ασφάλειας οργανώνουν διάφορα events και φιέστες στη προσπάθεια τους να μας πείσουν ότι η προστασία της υγείας και ασφάλειας αποτελεί ένα πεδίο όπου “μπορούν να τα βρουν” εργοδότες και εργαζόμενοι με “κοινά αποδεκτές λύσεις”. Όμως η πραγματικότητα είναι ότι η απουσία μέτρων προστασίας αποτελεί άλλη μια πλευρά της ταξικής εκμετάλλευσης.
Με βάση την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής, υπάρχουν δυνατότητες πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου. Όμως στο σημερινό σύστημα, το αν και ποια μέτρα θα ληφθούν, με ποιον τρόπο θα ενταχθούν και θα αξιοποιηθούν στην εργασία οι τεχνολογικές εξελίξεις, δεν καθορίζεται με κριτήριο την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Η υγεία μας, η ανθρώπινη ζωή μπαίνουν στο ζύγι του κόστους – οφέλους υπέρ της εργοδοσίας.
Οι εργοδότες δεν λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα γιατί κοστίζουν. Απουσιάζουν μέτρα όπως ο έλεγχος και η συντήρηση μηχανημάτων και εξοπλισμού, τεχνικά μέτρα προστασίας, διαδικασίες ασφαλούς εργασίας, συστηματικές μετρήσεις χημικών ουσιών – ακτινοβολίας, στοχευμένος και τακτικός ιατρικός έλεγχος των εργαζομένων από γιατρούς Εργασίας σε ετήσια βάση κ.λπ.
Αποτελεί κόστος για παράδειγμα για την εργοδοσία της Vodafone να δουλεύουν διπλά συνεργεία στο πεδίο όταν απαιτούνται εργασίες με σκάλα, παρά μόνο σε εργασίες ύψους άνω των 2,5 μέτρων, με αποτέλεσμα οι συνάδελφοι τεχνικοί πεδίου να εκτίθενται σε σοβαρό κίνδυνο αναδεικνύοντας ότι η υγεία μας, η προστασία της ζωής μας αποτελεί για την εργοδοσία κόστος.
H εντατικοποίηση της εργασίας, τα stand by, τα ελαστικά και ατέλειωτα ωράρια, πολλές φορές χωρίς διάλειμμα, η πίεση να πιαστούν οι στόχοι του έργου, οι ελλείψεις προσωπικού και εκπαίδευσης των εργαζομένων, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης πολλαπλασιάζουν τον κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.
Καθημερινά αποδεικνύεται ότι ο κρατικός έλεγχος είναι ανεπαρκής. Υπάρχουν ελάχιστοι επιθεωρητές Υγείας και Ασφάλειας, χωρίς τον αναγκαίο εξοπλισμό, υπονομεύοντας και τις όποιες προσπάθειες ορισμένων εργαζομένων στην Επιθεώρηση. Συχνά, μετά από εργατικό ατύχημα, ο έλεγχος δεν προσανατολίζεται στην εργοδοτική ευθύνη, αλλά στον εργαζόμενο που έπαθε το “ατύχημα”, στον τεχνικό Ασφάλειας κ.ά.
Για αυτή την κατάσταση ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που υλοποίησαν και συνεχίζουν να υλοποιούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την πολιτική που βάζει στο ζύγι του κόστους οφέλους την υγεία και τη ζωή μας προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων.
Συνεχίζουμε σταθερά στον δρόμο του αγώνα για την προστασία της ζωής και της υγείας μας!
Γνωρίζουμε καλά ότι ό,τι έχουμε κερδίσει το έχουμε κατακτήσει μέσα από το συλλογικό αγώνα μας και διεκδίκηση όπως τη πρόσληψη δεύτερης νοσηλεύτριας στα κτήρια της εταιρίας, την απομάκρυνση μη εργονομικών θέσεων εργασίας, τη δέσμευση της εταιρίας για δωρεάν ιατρικό έλεγχο σε ετήσια βάση και μια σειρά άλλα μέτρα μέσα από τις πιέσεις και παρεμβάσεις του Σωματείου μας στην εργοδοσία.
Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας μέσα από το Σωματείο μας. Απαιτούμε μαχητικά και αγωνιστικά:
- 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, υπογραφή και εφαρμογή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς.
- Κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο, ελαστικοποιούν την εργασία.
- Μέτρα υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής και σχέσης εργασίας.
- Πρόσληψη νοσηλευτικού προσωπικού για όλες τις βάρδιες στα κτήρια του Χαλανδρίου, Κηφισού και Πετραλώνων, τακτική επίσκεψη του γιατρού εργασίας.
- Αντικατάσταση φθοράς εξοπλισμού για τους εργαζόμενους από την εταιρεία.
- Δωρεάν και ασφαλή τρόπος μεταφοράς των εργαζομένων από και προς τις εγκαταστάσεις της εταιρίας στα κτήρια Κηφισού, Vodafone Innovus.
- Διπλά συνεργεία για τους τεχνικούς πεδίου, ειδικά στις εργασίες που απαιτούν σκάλα.
- Παροχή δωρεάν Μέσων Ατομικής Προστασίας για τους τεχνικούς πεδίου με αντικατάσταση παλιού ή φθαρμένου εξοπλισμού
- Άμεση διακοπή όλων των υπαίθριων εργασιών όταν η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 38οC ή και σε χαμηλότερες θερμοκρασίες ανάλογα με τη σχετική υγρασία και κατά τη διάρκεια έντονων καιρικών συνθηκών. Άμεση διακοπή όλων των εργασιών στις περιοχές που επηρεάζονται από φυσικές καταστροφές. Απόδοση του μισθού για τις ώρες διακοπής εργασιών.
- Ουσιαστική καταγραφή εργατικών ατυχημάτων και αναγνώριση επαγγελματικών ασθενειών από πλευράς της εργοδοσίας.
- Αποφασιστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής της Επιθεώρησης Εργασίας και όλων των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους.