Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Εκφράζουμε την θλίψη μας για τον αιφνίδιο θάνατο της συναδέλφου και την συμπαράστασή μας στην οικογένεια της και τους οικείους της για την απώλειά τους.
Η 27χρονη συνάδελφος από τη Θεσσαλονίκη αισθάνθηκε αδιαθεσία την ώρα της εργασίας της, στον προσωπικό της χώρο, καθώς εργαζόταν από το σπίτι με καθεστώς τηλεεργασίας και κάλεσε το ΕΚΑΒ. Η συνάδελφος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου και κατέληξε.
Η εργοδοσία μέχρι στιγμής αρνείται να δηλώσει το γεγονός ως εργατικό ατύχημα. Είναι προφανές ότι με την σχεδόν καθολική εφαρμογή της τηλεργασίας στην εταιρία, η εργοδοσία αποποιείται τις ευθύνες της, τόσο για το κόστος του εξοπλισμού και τα λειτουργικά έξοδα, όσο όμως και για την πρόληψη της υγείας των εργαζομένων. Είναι λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι αν η συνάδελφος βρισκόταν στο χώρο εργασίας της, στις εγκαταστάσεις της εταιρίας, με όλα τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής κι ασφάλειας, η έγκαιρη παρέμβαση των συναδέλφων ή και ακόμα του γιατρού εργασίας θα είχε αποτρέψει την απώλεια της ζωής της συναδέλφου.
Μπροστά στο ξέσπασμα της πανδημίας του νέου κορωνοϊού, η εργοδοσία αποποιήθηκε τις ευθύνες της κι αντί να εξασφαλίσει τις απαραίτητες συνθήκες υγιεινής κι ασφάλειας για να συνεχίσουμε την εργασία μας, εφάρμοσε την τηλεργασία σχεδόν καθολικά και μας έστειλε σπίτια μας. Έκανε δηλαδή δική μας ευθύνη τον εξοπλισμό, τα λειτουργικά έξοδα, αλλά και την προστασία μας από εργατικά ατυχήματα και τις εργασιακές ασθένειες. Πρέπει να απαιτήσουμε λοιπόν την επιστροφή των συναδέλφων στις εγκαταστάσεις της εταιρίας, με όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της υγείας και της ζωής μας.
Όλα τα παραπάνω γίνονται από τους εργοδότες αξιοποιώντας τη σωρεία αντεργατικών μέτρων που απλόχερα τους χάρισε η κυβέρνηση της ΝΔ μέσα στην πανδημία. Είναι τεράστιες οι ευθύνες της Κυβέρνησης,με την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ και υπόλοιπων αστικών κομμάτων που με προκλητικό τρόπο βάζουν την Υγεία και τη Ζωή του λαού στη ζυγαριά «κόστους-οφέλους». Όλο αυτό το χρονικό διάστημα που κερδήθηκε με τεράστιες θυσίες από τον απλό κόσμο, η κυβέρνηση δεν υλοποίησε ουσιαστικά κανένα μέτρο για την θωράκιση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας απέναντι στο 2ο κύμα της πανδημίας. Μιλούν για ατομική ευθύνη επιχειρώντας να κρύψουν τις ευθύνες της πολιτικής τους που δίνει πακτωλό χρημάτων στους επιχειρηματικούς ομίλους, κάνει τα υγειονομικά πρωτόκολλα κουρελόχαρτα ανάλογα με τις επιταγές των μονοπωλίων.
Κανείς μόνος του, κανείς απομονωμένος και αβοήθητος. Δε δεχόμαστε να είναι η Υγεία μας ατομική ευθύνη !
Απαιτούμε να δηλωθεί το θανατηφόρο συμβάν ως εργατικό ατύχημα από την επιχείρηση να διερευνηθούν τα αίτια και να αποζημιωθεί η οικογένεια της συναδέλφου για την ψυχική οδύνη.
Οργανωνόμαστε και δυναμώνουμε το σωματείο μας, παλεύουμε:
-
Ενάντια στην εντατικοποίηση
-
Ενάντια στην μονιμοποίηση της τηλεργασίας και για να διασφαλιστεί η επιστροφή όλων των εργαζομένων και με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της υγείας κι ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
-
Για μέτρα υγιεινής κι ασφάλειας σε κάθε χώρο εργασίας. Γιατρό εργασίας σε μόνιμη βάση.
-
Για την στελέχωση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και τακτικούς ελέγχους στους χώρους εργασίας για τα παραπάνω.
-
Δημόσια και δωρεάν υγεία με αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης
Το Δ.Σ.